Categorieën

Fotografie

Muziek

Beeld

Achtergrond


Auteurs

Robert Theunissen

Paul Bouwmans

Fred de la Tourette



Panama Paper Roast

Panama Paper Roast

Door Starbucks heb ik al veel aan sport gedaan. Ik loop er namelijk altijd met een grote boog omheen. Vandaag werd de boog wel heel groot, want na een uur lopen had ik nog geen andere koffietent gevonden; het is me toch wat, zo'n cafeïneverslaving.

Daarom ben ik voor het eerst in mijn leven maar eens bij Starbucks naar binnen gegaan. In de rij stonden allemaal medeverslaafden en op het bord stonden benamingen voor koffie die te moeilijk zijn om te begrijpen. Donkey Kidney Ocean Brew, Nuclear Triad Beanie, Buffalo Scrotum Fantasy, Smurf Lung Cancer Latte (short), Bowel Rumble Roast, Genital Dandruff Tickle etc.

Sindsdien ontduik ik zelf ook zoveel mogelijk belasting, voornamelijk door zo min mogelijk te werken.

“Wat is gewone, zwarte koffie?”, vroeg ik aan de bediende toen ik aan de beurt was. “Dark Phantom Roast”, zei hij. “Welke maat wil je en moet ik wat ruimte overlaten voor White Floppy Bovine Produce, of wil je hem gewoon Onyx Black?” “Dat middelste”, zei ik en hij knikte begrijpend. “Hoe heet je?” “Frits Minogue”, antwoordde ik.

Dit is de tuin van mijn vriendin Yolanthe, op het eiland Ibiza, waar ze lekkere koffie serveert. Foto: Peter Baas.

Dit is de tuin van mijn vriendin Yolanthe, op het eiland Ibiza, waar ze lekkere koffie serveert. Foto: Peter Baas.

Even later ging ik met mijn beker, waar 'Frids' op stond, naast een van de drukbezette krukjes staan. Ik nam mijn eerste slok Sterrendollars ooit. De koffie smaakte normaal, maar de medium size beker, waar ik mijn hand bijna niet omheen kreeg, smaakte naar de after shave van Saeed, de Limburgse bediende die mij had geholpen. De nasmaak leek aanvankelijk in orde, maar hoe vaker ik met mijn tong smakte, hoe meer de koffie naar Henk Kamp begon te smaken. 

Het was Henk z'n idee om Starbucks in Nederland neer te laten strijken zonder ze ook maar een euro belasting te laten betalen, laat staan een buck. Dat was volgens hem goed voor de werkgelegenheid. Ik heb de Panama Papers gelezen en me bij elke bladzijde verwonderd over hoe legaal de wereldwijde belastingontduiking door multinationals is. Sindsdien ontduik ik zelf ook zoveel mogelijk belasting, voornamelijk door zo min mogelijk te werken. Dat is goed voor de werkgelegenheid. Terug naar Starbucks ga ik pas weer als ze daar Panama Paper Roast gaan serveren.

‘Belastingontduiking is legaal’ (gemaakt).

‘Belastingontduiking is legaal’ (gemaakt).

Jazz leeft

Jazz leeft

Boven de wolken

Boven de wolken

0