Jantje Vernielal

Het schijnt dat op internet tien procent van alle beschikbare informatie te vinden is. 
Is dat veel of weinig? Het is maar hoe je het bekijkt. Zijn de mensen die vroeger bij je in de klas zaten en waar ze nu uithangen informatie? Is de schoenmaat van je buurman informatie? Zijn de inkomens van je collega’s informatie? Ik denk het wel en veel van die zaken zijn niet op internet te vinden. Dat weet je en daar ga je dan ook niet naar zoeken.
Laatst zocht ik naar het eerste kinderboekje dat ik ooit las en dat bleek tot mijn verbazing niet op internet te staan. Wat ik ook intikte in welke zoekmachine dan ook, ik vond het niet. Daarom ga ik het er nu zelf opzetten. Verbeter de wereld, begin zelf.

Het boekje heette ‘Jantje Vernielal’ en het ging over een jongetje dat alles kapot maakt. Als kind dacht ik dat hij het broertje van Jantje Beton was. Hij leek er namelijk erg veel op, maar als snel kwam ik erachter dat hij niet het broertje van Jantje Beton kon zijn, want welke ouders geven hun zoontjes nu dezelfde voornaam? 
Jantje Vernielal haalde zijn speelgoed uit elkaar of sloeg het plat, tot ontzetting van zijn ouders. Ze gaven hem steeds sterker speelgoed, maar Jantje kreeg dat toch steeds stuk. Op een keer kreeg hij van zijn vader een oersterke robot van onverwoestbaar staal. In eerste instantie kreeg hij die inderdaad niet stuk. Maar op bladzij 15 lukt dat alsnog en daar zie je een grijnzende Jantje met een stoomwals de robot platrijden. 
Op een nacht heeft Jantje een droom. Een dwergje verschijnt aan zijn bed en vertelt hem dat het slecht is om alles kapot te maken. Hij vertelt over een speelgoedziekenhuis en neemt Jantje mee ernaartoe. Jantje ziet dat iedereen er overuren moet maken door zijn vernielzucht. "Ach lieve help", zegt Jantje. "Wie weet hoeveel werk ik die arme dwergjes al bezorgd heb!" 
De volgende ochtend wordt hij vol goede voornemens wakker. Hij zoekt alle dingen die hij kapot heeft gemaakt bij elkaar en begint ze te repareren. Jantje speelt met hamers en tangen, maar niet om stuk te maken maar om te repareren. En voortaan noemden ze hem "jantje Maakt Alles". 
Op de laatste tekening zie je Jantje aan zijn werkbank met gereedschap staan terwijl zijn ouders op de achtergrond trots staan toe te kijken.

Jantje Vernielal is uitgegeven door Uitgeverij Mulder en Zoon N.V. en het is waarschijnlijk vertaald uit het Tsjechisch of zo. De namen van de schrijver en de illustrator staan er niet in en dat is jammer. Vooral die tekenaar vind ik nog steeds fantastisch. Als niet alle onbewoonde eilanden waren opgekocht door Mel Gibson en Jeffrey Epstein, zou ik het boekje meenemen naar een onbewoond eiland.