Audiofiel

Vroeger vroeg ik me weleens af waarom ik geen audiofiel ben. Ik hou enorm van muziek, maak het zelf, kan het bijna aanraken en wil het opeten. Toch interesseert de geluidskwaliteit me maar matig. Muziek is een emotioneel idee van mensen dat met andere mensen wordt gedeeld. Je kunt in je hoofd rechtstreeks naar dat idee en die emotie. Het apparaat waarmee het wordt overgedragen is maar een middel, een doorgeefluik. Het is al erg genoeg dat er muziekinstrumenten nodig zijn om het idee over te brengen en dat het niet rechtstreeks telepatisch kan. Toekomstmuziek.

Een paar jaar geleden was ik te gast bij Sony in Berlijn. Ze hadden net de SACD uitgevonden en waren daar heel trots op. Ze namen ons mee naar een speciale kamer die akoestisch was behandeld. Die was zelfs 'gestemd', door een kamerstemmer of zo. Ze hadden het nieuwste surround systeem waarvan de luidsprekers precies goed geplaatst waren als je als luisteraar tenminste precies goed ging zitten op de gemarkeerde plaatsen met je oren op de juiste hoogte. "De boxen zijn met de versterker verbonden middels gouddraad. Die kost honderd dollar per meter!", zei onze begeleider. Sommige collega's lieten onder de indruk lucht ontsnappen en twee floten bewonderend.

We gingen zitten op de aangegeven plaatsen en kregen allemaal een aarddraad om te bevestigen aan ons rectum. Alsof er Japanse thee werd gezet, haalde de Sony-medewerker plechtig een cd'tje uit het hoesje. Het viel op dat hij het behandelde als een vinyl-plaat want hij hield het dwars tussen zijn vingers opdat er geen vingerafdrukken op kwamen. Hij legde nog vijf minuten technische details uit met nanometers en kilohertzen. Allemaal zeer interessant.

Eindelijk zette hij het schijfje op. Omdat wij Nederlanders waren, hadden ze gekozen voor de geremasterde SACD-versie van 'James Last op klompen'. Via de gouden draden, platina buizenversterkers, gefinetunede wanden, uitgelijnde conussen en perfect geplaceerde luidsprekers klonk een een instrumentale versie van 'Ik ben met Catootje naar de botermarkt gegaan'.

Er ging van alles door me heen, maar ik trok toen en daar de conclusie dat ik kon stoppen met dromen over het bezitten van hoogwaardige apparatuur. Hoe mooi, goed en perfect het ook allemaal klonk, het bleef kutmuziek.